| Profiel |
Credo
Rob van Hemert wil de toeschouwer uitdagen zijn kunst zelf te interpreteren.
Kunst maken is zijn ultieme behoefte en het geeft hem een gevoel van vrijheid en rijkdom. Hij wil de kijker op dezelfde positieve manier inspireren.
Als hij kan bereiken, dat de toeschouwer haar of zijn dromen vrij kan laten vloeien met en in de patronen van zijn abstracte kunst, geeft het hen hopelijk evenveel inspiratie en verrijking.
Rob geeft er de voorkeur aan dat zijn draadkunst vrij is van kaders en dat het wordt geïnstalleerd in elke denkbare hoek. Maar hij wil ook dat men zich vrij voelt in zijn/haar eigen interpretatie (op de site komen zelfs gekaderde werken voor). De keuze om te kaderen is een onderdeel is van de persoonlijke vrijheid, die hij een ieder hoopt te geven met zijn werk.
Biografie
In de jaren 60, terwijl ik op de Kunstacademie zat, verloor ik mij - in mijn atelier in de kelder van mijn ouderlijk huis - in de kunst op de klanken van Jazz muziek: Charlie Parker, Ornette Coleman, Eric Dolphy en nog vele anderen. De bijna abstracte muziek en het feit, dat ik gelijktijdig ook bouwkunde studeerde aan het Polytechnisch Instituut, hebben voor altijd mijn beeld en mijn kunst gevormd.
Ik heb mijn kunst op veel verschillende manieren uitgedrukt; daarbij telkens gebruikmakend van verschillende disciplines. Elke kunstuiting - vaak onder verschillende pseudoniemen - markeren betekenisvolle periodes in mijn leven. En iedere periode was een aansporing voor een volgende kunstuiting.
Ik raak nooit uitgekeken op de symmetrie van geometrische patronen. De eenvoud daarvan drukt voor mij een onbeschrijfelijke spanning uit. Telkens vind ik mijzelf daarin terug; in welke kunstvorm dan ook: mijn schilderijen, mijn draadsculpturen en in mijn wandobjecten van karton en hout.
|